# Obraz wszystkich zmysłów.

Zacząłem budować ołtarze. Może brzmi to zbyt dumnie ,ale tym właśnie są. Szukam w głębi lasu trudno dostępnych miejsc, które zazwyczaj odpłacają się przepiękną perspektywą. Głównie są to strome góry,ale wybieram też gęsto zarośnięte doliny gdzie nieliczni chcą sie zagłębiać. Następnie zbieram po cztery duże kamienie (czesto musze je wykopać) ,trzy w miarę podłużne i jeden względnie plaski. Same ich poszukiwania są czasochłonne. Nastepnie dźwigam je na szczyt lub w dolinę. Tam wybieram miejsce z którego jest najpiękniejszy widok i wkopuję częściowo trzy podłużne kamienie pod kątem i kładę na nich luzem lecz stabilnie kamien płaski. Nie wiem czemu to robię. Wydaje mi się ,iż budowanie ołtarzy w podzięce za doświadczenie boskości (a moze w ogóle samo ich budowanie) jest czymś naturalnym. Instynktownym. Archetypicznym?
Z pewnością jest coś w dziecku robiącym stosy z kamyków lub usypującym górki ,babki czy zamki z piasku.
Czasami chodząc po lesie ,górach ,polanie czy plaży potrafię stanąć w miejscu i przez godzinę nie ruszać sie nawet na krok ,chłonąc obraz w tej jednej doskonałej postaci. Tak samo mam oglądając niektóre dzieła sztuki. Jeżdżąc po Europie zdarzało się iż niektore z nich mnie przytłaczały ,nie mógłbym się nimi nasycić. Szczególnie poruszają mnie rzeźby przedstawiające ludzkie ciało. Rzymska estetyka jest z resztą moim wyznacznikiem w dążeniu do doskonałości fizycznej.
Sztuka starożytna w całej Europie opierała się niemal zupełnie na tematyce sakrum. W przypadku tych rzeźb nie było inaczej. Widok perfekcyjnie ,harmonijnie zbudowanego ciała niczym nie różni się w odbiorze od widoku oświetlonej silnym słońcem doliny po której idzie jeleń. Siła oddziaływania obu obrazów jest różna w zależności od nastroju ,kontekstu i wrażliwości oglądającego jednak jestem przekonany ,ze nie ma zdrowego człowieka który by sie na taki widok odwrócił.
Uwielbiam doświadczać aktów miłosnych na łonie natury. Tak robili nasi przodkowie. Nie ma w tym niczego pierwotnego (w złym tego słowa znaczeniu) ,czy zwierzęcego ,wręcz przeciwnie ,jest to żywy obraz pełnej ,doskonałej boskości którego doświadcza się wszystkimi zmysłami. Największe z dzieł natury. Ze wzgórza roztacza sie widok na wąwozy i barwione pełną wiosennej witalności zielenią stoki. Intensywność kolorów wydobyta przez fotony z roślin i kwiatów jest niemal nierzeczywista.
Dwa białe ,a z czasem opalone na złoto ,nagie ,surowe ,wysportowane ,zdrowe ciała ogrzewane popołudniowym słońcem i schładzane wiatrem niosącym ze sobą zapach morza. Dotyk jedwabistej skóry pod palcami ,czy twardych splotów mięśni ,pszczoła na kołyszącym się kwiecie ,biedronka na ramieniu ukochanej ,smak śliny i potu ,blask próbujący uparcie przebić sie przez zasłonę jej zbielałych na słońcu włosów ,szum liści przy mocniejszym podmuchu ,śpiew ptaków ,pozbawione trosk i rozluźnione twarze ,półprzymknięte oczy ,oblicza ukazujące spokój absolutnej mądrości i boskiego zrozumienia ,rytm oddechu ,ciepło opromienionej skóry ,ptaki w kluczu na niebie ,brzęczenie osy przy uchu... to nie jest samiec i samica kopulujacy pośród innych zwierząt w dzikim akcie symbolicznej prokreacji ,to jest Adam i Ewa w Raju!
Raj nie został nam odebrany , sami z niego zrezygnowaliśmy zamknięci w sterylnym świecie z betonu gdzie natura nie ma racji bytu ,a gdzie sztucznie tworzy sie jej karykaturę. Natura ludzka w swej esencji jest inna niż natura zwierząt ,ale beton zrównuje ludzi ze zwierzętami. Nie ma boga jest rozpusta ,a kał i mocz w ampułkach to sztuka która ma nowe zwierzę poruszać. Ciało jest niedoskonałe , trzeba je sztucznie zmieniać ,jesteśmy słabi i chorowici ,trujemy sie sztucznymi produktami ,krzywdzimy bez powodu bliskich ,jesteśmy pozbawieni wzorców i celów poza kupieniem kolejnego urządzenia które nas jeszcze bardziej osłabi ,a życie w mieszkaniu o pustych ,jednolitych ścianach jest szczytem dobrego smaku bo symbolem naszej nijakości i małości. Modne minimalizm i relatywizm to esencja naszego zagubienia.
Gwarantuje Wam ,jeśli powrócicie do natury ,bedziecie sie doskonalić fizycznie, mentalnie i duchowo to staniecie się bogami.
Nasi ,biali bogowie mieli swoje słabości i wady. Tak jak Wy nie bedziecie nigdy bez skazy. Ale bogowie byli doskonali, boscy bo,byli symbolem tego czym jesteśmy i czym byc powinniśmy. Kazdy bóg byl inną naszą cechą ,innym wzorem doskonałości. Dlaczego więc porusza nas widok polany pełnej kwiatów i mięśnie tańczące pod skórą atlety czy jelenia?
Życie . Wola. Moc.
To są bogowie. W tym sie przejawiają.
Moc i wola tworzenia ,to ideał którego pożądamy ,chcemy byc lepsi ,zbliżyć sie do absolutu ,dlatego podziwiamy to co go manifestuje. Dlaczego bóg nie jest jeden?
ponieważ istnieje świat materialny a więc boginią matką jest materia, a ojcem słowo które bylo na początku (OM) ,wola ,boża iskra która zapoczątkowała falę.
Czcząc naturę jako człowiek, nie zwierzę i tworząc siebie, sztukę ,nowe życie ,doskonaląc się duchowo (np.medytując) staniecie się na prawdziwy obraz i podobieństwo boga w ziemskim raju. Ci którzy wyrzekną się cywilizacji ,będą mędrcami-wojownikami , barbarzyńskimi królami w świecie który nadejdzie.
Adamem i Ewą w swoim królestwie.