Premier Donald Tusk oraz ministrowie: obrony, zdrowia, edukacji i spraw zagranicznych są w Izraelu. W Jerozolimie odbędzie się wspólne posiedzenie rządów.
Głównym tematem będą sprawy bezpieczeństwa oraz współpraca wojskowa. Ale będzie też mowa o współpracy gospodarczej, kulturalnej, edukacyjnej i zdrowotnej. Podczas wizyty ma być podpisane porozumienie o dwustronnej współpracy obronnej, głównie w zakresie szkoleń i obsługi myśliwców F-16 oraz przemysłu obronnego.
Przed wylotem do Izraela minister Bogdan Klich mówił dziennikarzom, że regularnie spotyka się ze swoim odpowiednikiem Ehudem Barakiem. "Izraelscy dyplomaci są zainteresowani tym co się dzieje w Europie Środkowej i w Europie Wschodniej, więc bardzo dokładnie wsłuchują się w to o czym my mówimy" - powiedział. Szef MON podkreślił, że Izrael jest bardzo dobrym partnerem jeśli chodzi o współpracę wojskową. Wyjaśnił, że kraj ten nie chroni zaborczo swoich technologii, ale się nimi dzieli. Jako przykład podał zakłady zbrojeniowe w Mesku.
Minister Bogdan Klich powiedział, że podczas tej wizyty będzie omawiał z izraelskimi politykami współpracę pomiędzy naszymi lotnictwami oraz wspólne ćwiczenia pilotów F16 izraelskich i polskich. "Mam pewien powód do dumy, bo nasza baza w Krzesinach jest tak samo wyposażona jak baza izraelska" - dodał Klich. Minister wyjaśnił, że polscy i izraelscy piloci mają częściej ze sobą latać.
DECYZJA KOMISJI z dnia 31 stycznia 2011 r. na mocy dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, w sprawie odpowiedniej ochrony danych osobowych w Państwie Izrael w odniesieniu do zautomatyzowanego przetwarzania danych osobowych (notyfikowana jako dokument nr C(2011) 332) (Tekst mający znaczenie dla EOG) (2011/61/UE)KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,uwzględniając dyrektywę 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych (1), w szczególności jej art. 25 ust. 6,
po zasięgnięciu opinii Europejskiego Inspektora Ochrony Danych,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Na mocy dyrektywy 95/46/WE państwa członkowskie są zobowiązane zapewnić, aby przekazanie danych osobowych do państwa trzeciego miało miejsce tylko wtedy, gdy dane państwo trzecie zapewni odpowiedni poziom ochrony i gdy przed przekazaniem dopełni się wymogów zawartych w przepisach państw członkowskich wdrażających pozostałe przepisy dyrektywy.
(2) Komisja może stwierdzić, że państwo trzecie gwarantuje odpowiedni poziom ochrony. W takim przypadku dane osobowe można przekazywać z państw członkowskich bez konieczności zapewniania dodatkowych gwarancji.
(3) Na mocy dyrektywy 95/46/WE poziom ochrony danych osobowych powinien być oceniany w świetle wszystkich okoliczności dotyczących operacji przekazania danych lub zestawu takich operacji, ze szczególnym uwzględnieniem szeregu elementów mających znaczenie przy przekazywaniu, wyszczególnionych w art. 25 dyrektywy.
(4) Uwzględniając różne podejście do ochrony danych osobowych w krajach trzecich, należy przeprowadzać ocenę adekwatności ochrony, a każda decyzja na podstawie art. 25 ust. 6 dyrektywy 95/46/WE powinna być wydawana i wykonywana w sposób, który arbitralnie lub w sposób nieusprawiedliwiony nie prowadzi do dyskryminacji państw trzecich lub dyskryminacji między państwami trzecimi, w których występują podobne warunki, ani nie stwarza ukrytych barier handlowych, biorąc pod uwagę obecne zobowiązania międzynarodowe Unii Europejskiej.
(5) W izraelskim systemie prawnym nie istnieje konstytucja w formie pisemnej, ale zasady ustrojowe zostały ustanowione przez pewne „ustawy podstawowe” Sądu Najwyższego w Państwie Izrael. Te „ustawy podstawowe” zostały uzupełnione poprzez szeroki zbiór orzecznictwa, ponieważ system prawny Państwa Izrael jest w dużej mierze podobny do systemu prawa zwyczajowego. Prawo do prywatności jest zagwarantowane w „ustawie podstawowej: godność ludzka i wolność” w części 7.
(6) Normy prawne dotyczące ochrony danych osobowych w Państwie Izrael są w dużej mierze oparte na normach określonych w dyrektywie 95/46/WE oraz ustanowione w ustawie o ochronie prywatności 5741-1981, ostatnio zmienionej w 2007 r. w celu określenia nowych wymogów przetwarzania danych osobowych oraz szczegółowej struktury organu nadzoru.
(7) Prawodawstwo dotyczące ochrony danych zostało również uzupełnione poprzez decyzje rządowe w sprawie wprowadzenia w życie ustawy o ochronie prywatności 5741-1981 oraz struktury i funkcjonowania organu nadzoru, oparte w dużej mierze na zaleceniach sformułowanych w sprawozdaniu Komitetu ds. analizy przepisów dotyczących baz danych na zlecenie Ministerstwa Sprawiedliwości (tzw. sprawozdaniu Schoffmana).
(8) Przepisy o ochronie danych znajdują się także w szeregu aktów prawnych regulujących różne sektory, takich jak przepisy sektora finansowego, przepisy dotyczące zdrowia oraz rejestry publiczne.
(9) Obowiązujące w Państwie Izrael normy prawne dotyczące ochrony danych obejmują wszystkie podstawowe zasady konieczne do zapewnienia odpowiedniego poziomu ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych w zautomatyzowanych bazach danych. Rozdział 2 ustawy o ochronie prywatności 5741-1981, w którym określono zasady przetwarzania danych osobowych, nie dotyczy przetwarzania danych osobowych w bazach niezautomatyzowanych (bazach manualnych).
(10) Stosowanie tych prawnych norm ochrony danych zapewnione jest przez sądowe i administracyjne środki odwoławcze i przez niezależny nadzór prowadzony przez właściwy organ nadzoru – Izraelski Urząd ds. Prawa, Informacji i Technologii (ILITA), posiadający kompetencje w zakresie przeprowadzania dochodzeń i podejmowania działań interwencyjnych, działający zupełnie niezależnie.
(11) Organy ochrony danych w Państwie Izrael dostarczyły wyjaśnień oraz zapewnień odnośnie do wykładni ustawy Andory oraz zapewniły, że przepisy z zakresu ochrony danych w Państwie Izrael są wprowadzane w życie zgodnie z taką wykładnią. Niniejsza decyzja uwzględnia te wyjaśnienia oraz zapewnienia i dlatego jest od nich uzależniona.
(12) Państwo Izrael należy zatem uznać za państwo zapewniające odpowiedni poziom ochrony danych osobowych, o którym mowa w dyrektywie 95/46/WE, w odniesieniu do zautomatyzowanego międzynarodowego przekazywania danych osobowych z Unii Europejskiej do Państwa Izrael, a także w odniesieniu do operacji niezautomatyzowanego przekazywania danych, w przypadku gdy dane te podlegają dalszemu automatycznemu przetwarzaniu w Państwie Izrael. Jednak międzynarodowe przekazywanie danych osobowych z UE do Państwa Izrael, jeśli samo przekazywanie, jak również późniejsze przetwarzanie danych, odbywa się wyłącznie za pomocą niezautomatyzowanych środków, nie powinno być objęte niniejszą decyzją.
(13) Z myślą o przejrzystości i do celów zabezpieczenia zdolności właściwych organów w państwach członkowskich do zagwarantowania osobom fizycznym ochrony w zakresie przetwarzania ich danych osobowych konieczne jest określenie wyjątkowych okoliczności, w których uzasadnione może być zawieszenie przepływu określonych danych, niezależnie od uznania poziomu ochrony za odpowiedni.
(14) Odpowiedni poziom ochrony, o której mowa w niniejszej decyzji, odnosi się do Państwa Izrael zdefiniowanego zgodnie z prawem międzynarodowym. Dalsze przekazywanie danych odbiorcom znajdującym się poza terytorium Państwa Izrael, zdefiniowanego zgodnie z prawem międzynarodowym, należy uznać za przekazywanie danych osobowych do państwa trzeciego.
(15) Grupa robocza ds. ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych, ustanowiona na mocy art. 29 dyrektywy 95/46/WE, wydała pozytywną opinię na temat poziomu odpowiedniej ochrony danych osobowych w związku z zautomatyzowanym międzynarodowym przekazywaniem danych osobowych z UE lub operacjami niezautomatyzowanego przekazywania danych, w przypadku gdy dane te podlegają dalszemu automatycznemu przetwarzaniu w Państwie Izrael. W swojej pozytywnej opinii grupa robocza zachęciła władze Państwa Izrael do przyjęcia dalszych przepisów, które rozszerzą zakres stosowania prawodawstwa Państwa Izrael na manualne bazy danych, wyraźnie uznają stosowanie zasady proporcjonalności do przetwarzania danych osobowych w sektorze prywatnym oraz według których wykładnia wyjątków w międzynarodowym przekazywaniu danych będzie zgodna z kryteriami określonymi w jej dokumencie roboczym dotyczącym wspólnej wykładni art. 26 ust. 1 dyrektywy 95/46/WE (2). Opinia ta została uwzględniona podczas opracowywania niniejszej decyzji (3).
(16) Komitet ustanowiony na mocy art. 31 ust. 1 dyrektywy 95/46/WE nie przedstawił opinii w terminie określonym przez jego przewodniczącego,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
2. Właściwym organem nadzoru w Państwie Izrael w dziedzinie stosowania prawnych norm ochrony danych w tym państwie jest Izraelski Urząd ds. Prawa, Informacji i Technologii (ILITA), o którym mowa w załączniku do niniejszej decyzji.
Artykuł 2
1. Niniejsza decyzja dotyczy jedynie odpowiedniej ochrony zapewnionej w Państwie Izrael zdefiniowanym zgodnie z prawem międzynarodowym w celu spełnienia wymogów art. 25 ust. 1 dyrektywy 95/46/WE i nie ma wpływu na pozostałe warunki lub ograniczenia wykonujące pozostałe przepisy tej dyrektywy, które odnoszą się do przetwarzania danych osobowych w państwach członkowskich.2. Niniejsza decyzja ma zastosowanie zgodnie z prawem międzynarodowym. Zgodnie z przepisami prawa międzynarodowego nie stanowi ona uszczerbku dla statusu Wzgórz Golan, Strefy Gazy i Zachodniego Brzegu Jordanu, wraz ze Wschodnią Jerozolimą.
Artykuł 3
1. Bez uszczerbku dla ich kompetencji do podejmowania działań zmierzających do zagwarantowania zgodności z przepisami krajowymi przyjętymi zgodnie z przepisami innymi niż zawarte w art. 25 dyrektywy 95/46/WE właściwe władze w państwach członkowskich mogą wykorzystać swoje kompetencje i zawiesić przepływ danych do ich odbiorców w Państwie Izrael w celu ochrony osób prywatnych przy przetwarzaniu ich danych osobowych, w przypadku gdy:a) właściwy organ izraelski ustalił, że odbiorca narusza obowiązujące normy ochrony; lub
b) istnieje duże prawdopodobieństwo, że normy ochrony są naruszane; istnieją uzasadnione podstawy, aby przypuszczać, że właściwy organ Państwa Izrael nie podejmuje lub nie podejmie w odpowiednim terminie właściwych kroków zmierzających do rozstrzygnięcia danej sprawy; dalsze przekazywanie danych spowodowałoby bezpośrednie niebezpieczeństwo wyrządzenia szkody podmiotom danych, a właściwe organy w państwie członkowskim podjęły odpowiednie w tych okolicznościach czynności w celu dostarczenia stronie odpowiedzialnej za przetwarzanie danych w Państwie Izrael powiadomienia o powyższym oraz umożliwienia jej udzielenia odpowiedzi.
2. Zawieszenie przepływu danych ustaje z chwilą, gdy zagwarantowane zostanie przestrzeganie norm ochrony, a właściwy organ w zainteresowanym państwie członkowskim zostanie o tym powiadomiony.Artykuł 4
1. Państwa członkowskie bezzwłocznie zawiadamiają Komisję o przyjęciu środków na podstawie art. 3.2. Państwa członkowskie oraz Komisja powiadamiają się wzajemnie o przypadkach, gdy działania organów odpowiedzialnych za zapewnianie zgodności z normami ochrony w Państwie Izrael nie gwarantują takiej zgodności.
3. Jeśli informacje zebrane na mocy art. 3 i na mocy ust. 1 i 2 niniejszego artykułu potwierdzają, że jakikolwiek organ odpowiedzialny za zapewnienie zgodności z normami ochrony w Państwie Izrael nie pełni skutecznie swojej roli, Komisja powiadamia o tym właściwy organ Państwa Izrael i, w razie potrzeby, przedstawia projekt środków zgodnie z procedurą określoną w art. 31 ust. 2 dyrektywy 95/46/WE w celu uchylenia lub zawieszenia niniejszej decyzji lub ograniczenia jej zakresu stosowania.
Artykuł 5
Komisja monitoruje wprowadzanie w życie niniejszej decyzji i przekazuje wszelkie stosowne ustalenia komitetowi ustanowionemu na podstawie art. 31 dyrektywy 95/46/WE, w tym także wszelkie dowody, które mogłyby podważać założenie zawarte w art. 1 niniejszej decyzji, że ochrona danych w Państwie Izrael jest odpowiednia w rozumieniu art. 25 dyrektywy 95/46/WE, oraz które mogą wskazywać, że niniejsza decyzja jest wykonywana w sposób dyskryminacyjny. W szczególności Komisja monitoruje przetwarzanie danych osobowych w manualnych bazach danych.Artykuł 6
Państwa członkowskie podejmują wszelkie niezbędne środki w celu zastosowania się do niniejszej decyzji w terminie trzech miesięcy od dnia jej notyfikacji.Artykuł 7
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich.Sporządzono w Brukseli dnia 31 stycznia 2011 r.
Zał. 1.
ZAŁĄCZNIK
Właściwy organ nadzoru w Państwie Izrael, o którym mowa w art. 1 ust. 2 niniejszej decyzji:The Israeli Law, Information and Technology Authority
The Government Campus9th floor
125 Begin Rd.
Tel Aviv
Izrael
Adres pocztowy:
P.O. Box 7360
Tel Aviv, 61072
Tel. +972-3-7634050
Faks +972-2-6467064
E-mail: ILITA@justice.gov.il
Adres strony internetowej: http://www.justice.gov.il/MOJEng/RashutTech/default.htm
Źródło:
http://narzedzia.infor.pl/akt/ostatnio_dodane/E0L.2011.027.0000270,decyzja_komisji_z_dnia_31_stycznia_2011_r_na_mocy_dyrektywy_95_
Nasz Dziennik - 19.08.2011
Ratyfikacja cichaczem
Rząd chce szybkiej ratyfikacji, w praktyce bez udziału Sejmu, umowy z Izraelem dotyczącej wymiany tajnych informacji związanych z obronnością i sprawami wojskowymi.
Sejmowa Komisja Spraw Zagranicznych wyraziła właśnie na to zgodę. Prawnicy zwracają uwagę, że zgodę na przyjęcie tej umowy powinien wyrazić cały Sejm. - Wystarczy tzw. mała ratyfikacja - stwierdził na posiedzeniu komisji Maciej Szpunar, wiceminister spraw zagranicznych. Dodał, że nie zachodzą w tym przypadku przesłanki wymagające tzw. dużej ratyfikacji, czyli wyrażenia zgody na umowę przez Sejm. Jest to wymagane w przypadku, gdy umowa dotyczy np. umów wojskowych czy wolności obywatelskich. Nie zgadza się z taką oceną prof. Krystyna Pawłowicz (UW), specjalistka prawa międzynarodowego. - W mojej ocenie, istnieje tutaj podstawa do zastosowania art. 89 Konstytucji, który wymaga zgody Sejmu na ratyfikację umowy wyrażonej w formie ustawy - podkreśla. - Uważam, że w tym przypadku jest podstawa do tego, żeby zgodę na ratyfikację umowy przez prezydenta wyraził Sejm w ustawie, ponieważ dotyczy ona spraw wojskowych i wolności obywatelskich, np. przekazywania informacji o określonych osobach - mówi prof. Pawłowicz. Dodaje, że należy stosować w takich przypadkach interpretację rozszerzającą, jeśli chodzi o uprawnienia Sejmu, i nie ograniczać ich.Umowa między Polską a Izraelem w sprawie wzajemnej ochrony informacji niejawnych związanych ze współpracą obronną i wojskową została podpisana w lutym tego roku podczas wizyty premiera Donalda Tuska w Izraelu. Jak informowało wówczas CIR, "umowa stanowić będzie podstawę do nawiązania ścisłej współpracy w dziedzinie obronności, bezpieczeństwa, produkcji zbrojeniowej, a także przeciwdziałania terroryzmowi i zwalczania najgroźniejszych form przestępczości". Tym samym rząd sam wskazał, że umowa wchodzi w zakres tematyki wojskowej i praw człowieka. Jednak nie zdecydowano się na debatę sejmową na temat tego porozumienia. Rząd, kierując informację do Sejmu, powołał się na opinię Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, zaakceptowaną przez dyrektora departamentu ochrony informacji niejawnych ABW ppłk. Mirosława Dłużniewskiego. Stwierdza ona, że umowa nie dotyczy spraw, o których mówi art. 89 ust. 1 Konstytucji. Nie jest też konieczne "podjęcie żadnych szczególnych środków prawnych". Tym samym związanie tą umową nie musi być dokonane w trybie dużej ratyfikacji.
Nie zgadza się z tym poseł dr hab. Karol Karski, specjalizujący się w prawie międzynarodowym. Stwierdza, że nad tego typu umową powinien debatować parlament. - Takie umowy powinny być ratyfikowane w trybie dużej ratyfikacji, ale co z tego, jak tu się liczy ilość podniesionych rąk - stwierdza poseł. Karski kilkakrotnie zgłaszał sprzeciw wobec trybu małej ratyfikacji w przypadku umów międzynarodowych tego typu, gdy Sejm jest tylko informowany o złożeniu wniosku o ratyfikację do prezydenta, ale posłowie głosami koalicji odrzucali je.
źródło: http://czerwonykiel.blogspot.com/2011/08/jak-to-twoje-dane-osobowe-moga-trafic.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz